به گزارش ملک رادار و به نقل از کانال تلگرامی مجمع فعالان اقتصادی، محمد حسین ادیب در مطلبی به بررسی وضعیت بازار و جایگاه بازار مسکن پرداخته است که در ادامه میخوانید. بانک مرکزی برای دست یابی به تورم هدف، سیاست به شدت انقباضی در پیش گرفته است، مهمترین عامل تورم افزایش ارز مبادلهای بود که بانک مرکزی با مشاهده عبور تورم ماهانه از یک درصد، افزایش نرخ ارز مبادلهای را متوقف کرد، با منفی شدن تورم ماهانه در تیر ماه و پس از رسیدن تورم سالانه به تورم هدف، بانک مرکزی افزایش نرخ ارز مبادله ای را از سر گرفت.
به استثنای سپرده بانکی، ۸۰ درصد ثروت مردم را اموال غیر منقول تشکیل میدهد متوسط فروش واحد های مسکونی در کل کشور در ماه از ۱۱۸ هزار در سال ۹۰ ، ۱۲۷ هزار در سال ۹۱، ۱۱۴ هزار در سال ۹۳، ۸۳ هزار در سال ۹۴، ۶۳ هزار در سال ۹۵، به ۳۷ هزار در سال ۹۶ کاهش یافته است، به صورت شفافتر بطور متوسط در چهار ماهه ابتدائی سال ۹۶ بالغ بر ۳۷ هزار واحد مسکونی در ماه در کشور به فروش رفته است، حدود ۴۰ درصد از فروش واحد های مسکونی واقعی نیست و قراردادهای مشارکت بین مالک واحد مسکونی و سرمایهگذار است، کاهش شگفت انگیز فروش واحدهای مسکونی فضای کسب و کار در بخش ساخت و ساز را نشان میدهد سرمایه گذاری در بخش مسکن به فروش منجر نمیشود.
همه کسانی که با هدف سوداگری و سفته بازی در اقتصاد فعال بودند به شدت زیان کردند، در ۹۰ درصد موارد سود مکتسبه در بازار فقط در بخش سود ناشی از فروش است و نه سود ناشی از نوسانگیری از محاسبات سوداگرایانه، فقط فعالین اقتصادی که با سود عملیاتی اداره میشوند قادر به حضور فعال در بازاراند، سفته بازان از بازار حذف شدهاند؛
فعالین اقتصادی در ایران به دوگروه تقسیم میشوند:
گروه اول: فروش اندک و سود بسیار
گروه دوم: فروش بسیار و سود اندک (مثل هایپرها)
گروه اول نیز به سه دسته تقسیم میشوند :
دسته اول کسانی که تحت فشار نرخ بهرهاند، یا فعالینی که با استقراض از بانک و بازار به فعالیت مشغولند.
دسته دوم کسانی که علاوه بر اینکه تحت فشار نرخ بهرهاند تحت فشار اجاره نیز هستند، به عبارت دیگر یک دسته از فعالین اقتصادی فاقد واحد تجاری برای فعالیتاند و علاوه بر آن بخشی از سرمایه در گردش را نیز استقراض کردهاند؛
دسته دوم فعالین اقتصادی طی یکسال آینده از بازار حذف میشوند و دسته اول تحت فشار سنگین برای اخراج از بازار قرار دارند؛
دسته سوم از فعالین اقتصادی کسانی هستند که مالک واحد تجاری اند و سرمایه در گردش را نیز با استقراض تامین نکردهاند، این دسته سوم در بازار حضور دارند اما با کاهش فروش مواجهاند، این دسته برای انطباق با کاهش فروش با کاهش هزینه عملیاتی از قبیل کاهش هزینه خرید (خرید نقدی و استفاده از تخفیف ناشی از خرید نقدی)، کاهش موجودی کالا، اخراج پرسنل، کاهش ساعات کار و … نسبت به شرایط واکنش نشان میدهند؛ با لحاظ سرمایه ثابت (ارزش مغازه)، سرمایه در گردش و هزینه عملیاتی فعالیت گروه سوم فاقد توجیه اقتصادی است اما این گروه، به انتظار بهتر شدن بازار، به فعالیت ادامه می دهند.